image title

MENNO SCHAEFER
     OP IJSLAND 2016

OVERZICHT

Menno Schaefer is fotograaf en was ook deze zomer weer op IJsland. Hij heeft voor ons een verslag van de reis bijgehouden. Hij zag o.a. de mooiste watervallen van IJsland, papegaaiduikers, poolvossen en het strand van Rauðasandur.

HIGHLIGHTS VAN DEZE REIS

  • SNAEFELLSNES NATIONAL PARK
  • VUURTOREN SKALASNAGAVITI
  • PAPEGAAIDUIKERS
  • STRAND VAN RAUðASANDUR
  • DE DYNJANDI WATERVAL
  • VUURTOREN SKALASNAGAVITI
  • PAPEGAAIDUIKERS
  • STRAND VAN RAUðASANDUR
  • DE DYNJANDI WATERVAL

DAG 1 | EINDELIJK VAKANTIE

Vanmiddag na een vertraging van ruim uur en een aankomst op IJsland 40 min later dan gepland is onze vakantie dan toch echt begonnen. Het regende bij aankomst en op het vliegveld is het beduidend drukker dan we gewend zijn van IJsland. Ook hordes chinezen zie je lopen. We werden opgehaald door verhuurmaatschappij en kregen een bijna nieuwe Nissan Quashqai mee. 4×4 en met alles er op en aan ook navi. Onderweg naar Reykjavik even langs de super om wat waterflessen en wat versnaperingen op te halen. Hotel is prima en even gelijk de koffers naar de kamer gebracht en daarna de stad in om wat te eten want we hadden best honger. We hadden gekozen voor het restaurant waar ze soep in brood hebben, erg lekker. Het was vol maar we werden door een man uitgenodigd om bij hem aan tafel te gaan zitten. Hij bleek uit Ierland te komen en was wezen duiken op IJsland. Onder zijn gezelschap de soep gegeten en daarna nog even wat gewandeld door de stad. Even wat foto’s gemaakt van Solfar waar ook weer een groot jacht lag. Hierna even een bakje kopjecino genomen en daarna moe naar het hotel. Morgen op naar Snaeffelsness.

DAG 2 | OP NAAR SNAEFELLSNES NATIONAL PARK

Na een korte nacht we waren weer vroeg wakker en zijn om 7 uur gaan ontbijten. Hierna de auto in en de stad uit op weg naar het Snaefellsnes national park. We hadden gekozen om toch de omweg te nemen ipv door de tunnel richting Borgarness. Op deze weg hadden we 4 jaar al gereden maar kwamen toch weer andere dingen tegen zoals schapen met lammeren. Ook kwamen we een mooie kleine waterval tegen met heel veel paars gekleurde lupines. Dat valt wel op nu, IJsland staat er nu vol mee. Overal hoor je ook vogels fluiten als je even stopt. Op een onverharde zijweg zag ik een goudplevier zitten, deze zijn nu in broedkleed en kon deze mooi op de foto zetten. Ze hebben een aparte roep en gaan daarbij even op een verhoging in het landschap staan. Hierdoor zie je ze wel eerder, want wat bleek er zaten er op die plek veel meer. Ik ben naar 1 toe gekropen maar hij had me al gezien en kwam gewoon richting mij lopen.

Overal hoor je ook vogels fluiten als je even stopt


Dus ik in het zachte IJslandse mos gaan liggen en kon zo foto’s maken. Hij kwam echt heel dichtbij. Iets later kwam er een auto aan met daarin een Amerikaans stel, ze vroegen of ik wist waar de waterval Glymur was, Euhhh nee. Maar ze zouden verder kijken, ik was klaar met de plevier en we reden achter hun aan. Verderop stond een bord met pijl verwijzend naar Glymur. De gravel weg op en iets later stonden we op de parkeerplaats. Marjon had even snel gelezen in het boek wat het inhield. De hoogste waterval van IJsland 195 meter hoog. Wel een wandeltocht van zo’n 1.5uur heen. We kozen voor de avontuurlijke route, moesten door een grot heen en via een balk over de wilde rivier naar de overkant. Vond het best spannend, zeker nu met maar 1 evenwichtsorgaan. Maar Marjon vloog naar de overkant en ik kwam er rustig achteraan. Daarna via steile wanden konden we ons vasthoudend aan touw omhoog werken. Maar het was allemaal de moeite waard en na daar een beetje bij gekomen te zijn en foto’s gemaakt te hebben gingen we terug. De weg verder richting Borgarness ging soepel want waar 4 jaar geleden nog gravel lag is nu een mooi

Onderweg kwamen we vlak voor de afslag naar Grundarfordur een soort van picknick plek tegen. Hier even thee gedronken en ik ben even wat foto’s gaan maken. Daarbij liep ik wat van de plek af en was al snel uit zicht van Marjon. Ik zag links van me een waterval. Je kon ook nog eens achter deze waterval langs lopen, het meertje heet Selvallavatn dus de waterval zal dan wel Selvallavatnfoos heten. We waren snel in het hotel nadat we nog even de foto van Marjon op het lava veld van 4 geleden over hadden gedaan. De kamer is in een dependance van het hotel aan de overkant bij een pizzaria.

Hier hebben een pizza gegeten en daarna door naar Kirkjufellfoss. Deze waterval kan je prachtig mooi fotograferen met in de achtergrond de berg Kirkjufell. Na een paar foto’s en 2uur verder weer naar hotel. Morgen rondje Snaefellsnes national park, en het oranje vuurtorentje. Het was vandaag 16grdn bewolkt met af en oe wat zon en teller staat op iets van 380 km.

image title

DAG 3 | DE VUURTOREN VUURTOREN SKALASNAGAVITISKALASNAGAVITI BIJ SVÖRTULOFT

Vanochtend weer bijtijds wakker dus na ontbijt weer op tijd op pad. Het weer was bewolkt en 11 a 12 graden. We hadden besloten om het rondje om het schiereiland Snaefellnes tegen de klok in te rijden dit keer. 4 jaar geleden met de klok mee gedaan. Je ziet dan toch andere dingen en op een andere manier. We begonnen al gelijk met wat mooi IJslandse paarden in een mooie setting. Daarna nog een visdief op een paal en een kleine jager. De weg vervolgd en in meertje zag ik een Roodkeelduiker zwemmen hiervan een paar mooie platen kunnen maken. Onderweg kwamen de afslag tegen naar Snaefelsjokull de berg met daarop een gletsjer. Helaas strandde de trip op de gravelweg doordat de bewolking er laag en dik was. Dus omgekeerd en terug.

Op naar de vuurtoren Skalasnagaviti bij Svörtuloft. Deze oranje vuurtoren staat op het westelijke puntje van Snaefellnes. Mooie setting daar. Je ziet gewoon dat op sommige punten de aarde gewoon is opengebroken, gaaf om te zien. Niet veel verder kwamen een oude vulkaan tegen waar je naar boven kon door middel van een keurig trap van 380 treden die langs de vulkaan was aangelegd in de curve van de vulkaan. Hierboven een mooi uitzicht en even wat foto’s gemaakt.

Toen weer de hoofdweg vervolgt en gelijk zagen we een kleine jager aanvallen maken op een wulp hiervan natuurlijk foto’s gemaakt. Daarna door naar Djupalonssandur, het zwarte strand met daarop de overblijfselen van een boot. Ook hier viel al snel op dat er veel is verandert op IJsland de afgelopen 4 jaar. De hoofdweg is nu geheel asfalt tot nu toe.

Er zijn veel meer auto’s op de weg en de bezienswaardigheden worden door veel meer mensen bezocht. Hierover met een paar IJslanders over gehad en ja ook die hopen dat het niet veel drukker word aan 1 kant want ze weten niet of IJsland zelf dat aankan. Andere kant is wel dat er nu meer dingen gedaan worden en natuurlijk de economie draait er goed op. Maar het valt ons gewoon op, waren we zeg maar de enige op het eiland 4 jaar geleden dat is niet meer. Na wat gegeten en gedronken te hebben onderweg kwamen we bij Arnarstapi, hier de bekende rotsen met lange sluitertijden kunnen fotografen en de Noordse Stormvogel in vlucht kunnen platen.

En weer kwamen we een afslag tegen naar Snaefelsjokull, je kan er dus ook via de andere kant omhoog. Het weer was verbetert zelfs de zon kwam er door dus gravelweg op en naar boven. Helaas werd de top niet bereikt want de weg lag vol met sneeuw. Jammer wel geprobeerd maar ik zakte flink door de sneeuw heen en wilde niet weer vast komen te zitten. (Natuurlijk wel even in de sneeuw gaan staan om dit even weer te voelen.) Dus terug en de hoofdweg weer volgen tot we een afslag kregen die ons weer dwars deed oversteken en zo een stuk omrijden scheelde. Deze weg was voor de helft onverhard en erg fraai. In het hotel lekker gegeten en daarna toch nog even naar Kirkjufellfoss om wat foto’s te maken met iets zonlicht. Morgen met de oude van Harlingen naar de overkant 2.5 uur varen en dan op naar Latrabjarg voor de Puffins.

DAG 4 | PAPEGAAIDUIKERS

Gisterenavond en nacht naar de Kirkjufellfoss geweest, het was een mooie lucht en om een uur of 0:00 was de zon onder gegaan, deze komt dan met een paar uur weer op en het blijft gewoon licht. Dus foto’s maken met lange sluitertijden. Ik was in ieder geval niet de enige, er stonden uiteindelijk toch nog een man en vrouw of 30 te fotografen. Om 0:30uur vond ik het mooi geweest, we moesten weer de volgende dag op tijd op om de boot van Stykkishólmur naar Baldur te halen. Dus nog even voor het slapen de foto’s op de laptop gezet en gaan slapen. Blijft best bizar dat je gewoon om half 1 s’nachts staat te fotograferen en dan geen nachtfotografie doet. Je dan terug rijdt en gewoon licht is.

De overtocht met boot verliep vlekkeloos en we kwamen in contact met een Amerikaanse oudere man die getrouwd was met een Nederlandse en in Zwitserland woonde, hij fotografeerde ook en kletste je oren van je kop, wel leuk hoor. Eenmaal aan de overkant op naar Latrabjarg voor de Puffins. Onderweg in het guesthouse Breidavik een tosti gegeten en toen weer verder. Na een rit van 100km waarvan een groot gedeelte onverhard kwamen we bij het meest westelijke puntje van IJsland. Hier was niks verandert en het barstte er weer van de drieteenmeeuwen en noordse stormvogels, oh ja en welgeteld d 4 papegaaiduikers.

Blijft best bizar dat je gewoon om half 1 ‘s nachts staat te fotograferen en dan geen nachtfotografie doet, je dan terug rijdt en het gewoon licht is.

Dat viel even tegen zeg, maar goed het licht was best hard en ze zaten soms wel erg goed. Dus ben ik met de groothoeklens plat op mijn buik naar ze toe gekropen. Zodoende kon ik wat andere foto’s maken dan normaal. We besloten om terug te gaan en in de avond terug te komen, want we hadden vernomen dat er toch meer puffins zijn alleen die komen in de avond terug van zee.

Op zoek naar onze verblijfplaats voor de komende 2 nachten ging er iets mis met het lezen van het routeboek. Hierdoor reden we naar de plaats Patreksfjrour dit was iets van 60km rijden. Daar aangekomen konden we het guesthouse niet vinden dus toen maar de navi in geschakeld en we moesten ineens weer terug waar we vandaan kwamen. Bleek dat we op de heen en op de terug weg al langs de guesthouse waren gereden. Lekker slim hoor. Maar guesthouse gevonden alles uitgeladen. Guesthouse zelf is eenvoudig maar wel lekker dichtbij Latrabjarg. In de avond wat gegeten weer bij Breidavik en toen om een uur 18:00uur op pad naar de puffins. En ja hoor nu meer en man o man wat zijn deze vogels toch ontzettend goed te benaderen, Je kan ze gewoon bijna aanraken, ze blijven gewoon zitten. Gaaf hoor.

De hoeveelheid is bij lange niet zoveel als op de Farne Eilanden en ook broeden ze hier alleen aan de randen van de hoge klif en in niet zoals op de Farne gewoon in het grasland. Maar goed naar een uurtje of 3 werd weer tijd om naar onze slaapplaats te gaan. Morgen word het ook weer een prachtige dag net als vandaag met een strak blauwe lucht en zon. Dan maar veel later die kant op en de puffins in het ondergaande zonnetje fotograferen..

image title image title

DAG 5 | HET STRAND VAN RAUðASANDUR

Vandaag maar eens rustig aan gedaan in de ochtend na het ontbijt zijn we naar het rode/gele strand gegaan van Rauðasandur, hier heb je kans op zeehonden maar die waren er niet. Hier hebben we lekker gewandeld en wat gefotografeerd. Later zijn we een stukje verder naar het strand gelopen en daarbij liepen we langs een broedgebied van Visdiefjes. Dit hadden we niet door totdat ik werd aangevallen en tot twee maal toe een snavel in mijn hoofd kreeg gedrukt van een visdief. Dit deed goed zeer en gelukkig waren we er snel voorbij. We kwamen uit op een mooi leeg strand met een prachtig uitzicht op de kliffen van Latrabjarg. Hier even de tijd genomen om te genieten van het uitzicht en de zon.

Tijdens het terug lopen ook nog eens grauwe franjepoten kunnen fotograferen een soort die ik nog niet had. Na een mooi zwart kerkje op de foto gezet te hebben even wat koffie met chocoladetaart erbij genomen bij een café dat daar was. Dit alles in de zon, heerlijk. Om de dag even te breken zijn we lekker in het zonnetje ( ja de gehele dag stralend weer en strak blauwe lucht ) gaan zitten bij het guesthouse. Beetje foto’s uitzoeken wat er weg kan en wat mag blijven en Marjon relaxed in een boekje. In het dorp (4 huizen) is ook een museum en er staat een oude Amerikaans vliegtuig in onderdelen bij in de buurt. Daar zijn we even gaan kijken en toen we door het geblindeerde raam van een loods keken zagen we een oude dubbeldekker binnen staan. Toen maar even het museum in en we kwamen aan de praat met de vrouw achter het loket. We wilden graag weten wat het vliegtuig er nou deed en wat de bedoeling er van was. Ze vertelde dat we dat maar beter moesten vragen aan de eigenaar de man in het bruine huis. Dat is dus het huis waar wij zitten. Dus hierna maar eens gevraagd aan de man die hier ons guesthouse runt wat er nou met die vliegtuigen aan de hand was. Blijkt dat hij het hele stuk met daarop loodsen een oude boerderij zeg maar het hele dorp bezit. Ook de oude Russische dubbeldekker ie in de loods staat met een hele oude Wheelie jeep uit 1947. Dus vroeg hij of we wilde kijken in de loods en gaf ons de sleutels mee en zei ga maar kijken. Dit dus gelijk gedaan en wat te gek dat oude vliegtuig helemaal in tact en alles er nog in.

Blijkt zijn vader dit vliegtuig gekocht te hebben toen het op IJsland strandde. En hij is nog een super zeldzaam ook het is een Antonov An2 . Alles was ingericht om als museum te gaan worden gebruikt maar denk dat dit er niet van komt. Onze huismeester werk hier maar 5 maanden in de zomer en gaat dan werken in de Groenland. Het was een gave ervaring en leuk om te zien, want er stond achter de loods nog een gedeelte van een vliegtuig..

We zijn laat gaan eten en daarna lekker op het terras gaan zitten in de zon, en om een uur of 22:00 naar de puffins gereden. Hier lekker gefotografeerd tot een uur of 00:30 toen ging de zon onder en zijn we terug gereden en nu zit ik in het daglicht om 01:30 dit nog te tikken. Zo even lekker douchen en naar bed.

Morgen we verder naar het noorden.

Blijft best bizar dat je gewoon om half 1 ‘s nachts staat te fotograferen en dan geen nachtfotografie doet, je dan terug rijdt en het gewoon licht is.

Dat viel even tegen zeg, maar goed het licht was best hard en ze zaten soms wel erg goed. Dus ben ik met de groothoeklens plat op mijn buik naar ze toe gekropen. Zodoende kon ik wat andere foto’s maken dan normaal. We besloten om terug te gaan en in de avond terug te komen, want we hadden vernomen dat er toch meer puffins zijn alleen die komen in de avond terug van zee.

Op zoek naar onze verblijfplaats voor de komende 2 nachten ging er iets mis met het lezen van het routeboek. Hierdoor reden we naar de plaats Patreksfjrour dit was iets van 60km rijden. Daar aangekomen konden we het guesthouse niet vinden dus toen maar de navi in geschakeld en we moesten ineens weer terug waar we vandaan kwamen. Bleek dat we op de heen en op de terug weg al langs de guesthouse waren gereden. Lekker slim hoor. Maar guesthouse gevonden alles uitgeladen. Guesthouse zelf is eenvoudig maar wel lekker dichtbij Latrabjarg. In de avond wat gegeten weer bij Breidavik en toen om een uur 18:00uur op pad naar de puffins. En ja hoor nu meer en man o man wat zijn deze vogels toch ontzettend goed te benaderen, Je kan ze gewoon bijna aanraken, ze blijven gewoon zitten. Gaaf hoor.

De hoeveelheid is bij lange niet zoveel als op de Farne Eilanden en ook broeden ze hier alleen aan de randen van de hoge klif en in niet zoals op de Farne gewoon in het grasland. Maar goed naar een uurtje of 3 werd weer tijd om naar onze slaapplaats te gaan. Morgen word het ook weer een prachtige dag net als vandaag met een strak blauwe lucht en zon. Dan maar veel later die kant op en de puffins in het ondergaande zonnetje fotograferen..

DAG 6 | DE DYNJANDI WATERVAL

Vandaag naar Isafjördur iets van 160km. Onderweg kwamen langs mooie fjorden en bijna gehele weg onverhard. We kwamen nog een paar mooie watervallen tegen en ook nog een paartje pijlstaarteenden tegen. Weer een nieuw soort die ik nog niet had. Halverwege kwamen de Dynjandi waterval tegen, dit is denk ik wel 1 van de mooiste van IJsland. Het water spreid zich uit als een soort waaier naar beneden en dan worden er nog een paar kleinere watervallen gevormd. Dus hier lekker naar boven gelopen en iets van 2 uur foto’s gemaakt, ja je moet toch wat. Hierna onze weg weer vervolgd en om een uur 16:00 waren bij ons hotel. Wat er prima uit ziet en een mooie kamer. Isafjordur is een redelijk groot dorp en heeft zelfs een soort van winkelstraat. Om er zeker van te zijn en even te kijken waar we morgen moeten zijn voor de vossen trip hebben we Westtours even opgezocht in het dorp. We vonden het in het zelfde gebouw als de VVV. Daar even gebabbeld met de eigenaar en het klinkt allemaal veel belovend. Neem voor de zekerheid ook maar de 500mm mee op de boot. Misschien dat we ook walvissen kunnen zien, En de 500mm is toch net even mooier dan de 100-400mm. Ik kan eventueel ook de 500mm achterlaten omdat er verder niemand in het natuurgebied komt. Het schijnt dat de vossen ook best tam zijn dus moet gaan lukken. Dus morgen weer een verslag..

Vandaag bijtijds slapen was gisteren een eergisteren niet veel uren slaap.

DAG 7 | DAG VAN DE POOLVOSSEN

Om 9:15 vertrok onze volle boot met 2x 450pk en 30 man naar Hornstrandir. Het weer was goed en de zee kalm. Op de boot bleek dat we met 2 anderen en de gids deze wandeltocht zouden gaan doen. De gids bleek een biologe van 24 jaar oud te zijn die ook in het Arctic Fox center werkt. Onderweg hadden wij al met haar aan een tafel gezeten en wat gesproken over vossen en verdere natuur dingen. Na een tocht van 2.15 uur kwamen aan, met een kleine zodiac werden naar de kant gevaren. Even uitkijken met uitstappen naar de kant toe want je kwam aan op een strand met grote stenen.

Hierna werd we in de twee groepen verdeelt 1 groep ging de hike doen over de bergtoppen en wij zouden de andere kant op gaan naar de vallei waar de vossen moesten zitten. In het natuurgebied word onderzoek gedaan door de oprichtster van het Arctic Fox center en een groep vrijwilligers en haar zelf. Ze vertelde dat de kans dat we wat zouden zien klein zou zijn en de kans op jongen helemaal want die zijn nog maar net geboren en zitten in het hol. We waren dus te vroeg in het jaar, komt ook nooit uit dat alles tegelijk is. Vogels in overvloed vossenjongen en goed weer. Maar goed we hadden goede hoop. Leuk detail is dat IJsland de grootste populatie poolvossen heeft. Er zijn twee soorten de bekende witte en de bruine/blauwe kleur. Hier zaten de bruin/blauwe die in winter wel verkleuren. Na een drie kwartier hoorde we eerste vos blaffen, na wat speurwerk met verrekijker had Marjon hem gespot een bruine met nog een witte staart.

we werden in twee groepen verdeeld. 1 groep ging de hike doen over de bergtoppen en wij dingen de andere kant op naar de vallei waar de poolvossen zitten

Alleen erg ver en liep van ons af. Ik kom hem pas zien toen hij bijna uit beeld was helaas. Maar goed gelukkig wat gezien want er waren in dit gebied een paar weken geleden jagers geweest en heel IJsland was over de zeik hierover. Het is namelijk een bescherm natuurgebied waar niet gejaagd mag worden. En die gasten hadden alle regels overtreden. Dus de vossen zijn sindsdien erg voorzichtig. Het gebied waar we doorheen liepen was erg mooi en we zagen af en toe backpackers lopen op de randen van de hoge kliffen. Sommige gewoon alleen, als er iets gebeurd